Kaszubski Gościniec Agroturystyczny "Zamek Zaborski" położony jest w części Kaszub zwanej Ziemią Zaborską. Malownicze usytuowanie gościńca wśród lasów, łąk, przy bezpośrednim sąsiedztwie rzeki Zbrzyca stwarza optymalne warunki do wypoczynku.
Do dyspozycji gości:

• dwa pokoje gościnne:
• każdy pokój posiada własną łazienkę z ubikacją,
• pokoje są co drugi dzień sprzątane jak również co drugi dzień są wymienione ręczniki na czyste,
• raz w tygodniu zmieniamy pościel.
• duża kuchnia
• stare oryginalne meble i estetyczne dekoracje wprowadzają Nas w miła sielską atmosferę,
• kuchnia jest miejscem gdzie, goście mogą sobie posiedzieć i porozmawiać przy kawie,
• również nasz ogród zaprasza do spędzenia miłych chwil.

niedaleko do jeziora w którym można się kąpać,
możliwość wędkowania (rzeka przepływająca przez gospodarstwo i jeziora),
grzybobranie,
wykopaliska z kręgami kamiennymi, możliwość aktywnego udziału po uprzednim zgłoszeniu,
wypieki chleba w piecu chlebowym,
w pobliżu znajdują się stadniny koni,
własne produkty gospodarstwa takie jak: konfitury, ser, świeże mleko,

Kaszuba - dworek Kossak Główczewskich, zabytkowy młyn wodny z XVI wieku.
Wykopaliska ( kręgi kamienne), we wsi Leśno kościół drewniany z 1643 roku, "dworek" po Sikorskich i Jezierskich w miejscu wcześniejszej Kasztelani Zaborskiej a późniejszym grodem Krzyżackim, dwa jeziora.

Historia miejsca Zamku Zaborskiego

Zamek Zaborski jest nowym Kaszubskim zamkiem i nie posiada typowej funkcji do jakiej sprowadza się pojęcie „zamek”, tym niemniej można do tego nawiązać, jak i parę słów o historii wspomnieć.
Zamek Zaborski położony jest w pobliżu Diablej Góry (153 m n.p.m.). Nazwa tego wzniesienia jest nazwą ludową, choć nie zawsze tak ją określano. Jeszcze w 1790 r. na mapach figuruje ona jako Góra Zamkowa. Dlaczego? Tu wspomina się cały szereg legend. Jedna mówiąca, iż pod tym wniesieniem zakopano zamek tak, aby ukryć złoto w nim się znajdujące. Inna mówi o klasztorze znajdującym się na szczycie góry, który w jakimś nieokreślonym zdarzeniu przestał istnieć, a do dzisiaj czasami widać nocą mniszki zakonne przechadzające się zboczami góry. Albo legenda o chłopie bez głowy, wymieniona przez Annę Łajming z domu Trzebiatowską w opowiadaniu „Zapusty” mówiącą, że przy Diablej Górze „już o zmroku ukazuje się chłop bez głowy”. Tudzież i legendarni jezuici, którzy mieli przywieźć do Leśna rajską jabłoń, mogą mieć związek z tym miejscem. Inne podanie mówi jednak, że jabłoń przywieźli do Leśna przodkowie Dytryka von Leisten (przywilej na Leśno 1356 ), którzy przybyli tutaj jako koloniści z odległej Meklemburgii, z miejscowości Leisten usytuowanej nad jeziorem o tej samej nazwie. Tam w krainie Turne rosły i rosną owe jabłonie.
W 2005 r. dr Piotr Kitel prowadził badania na zawartości fosforu w ziemi, badania te wykazały wysokie prawdopodobieństwo, że na samym szczycie znajduje się stanowisko godne uwagi archeologów. Najbardziej prawdopodobną tego przyczyną jest fakt, iż w tym miejscu, jeszcze około 800 lat temu znajdowała się świątynia pogańska i/lub stanowisko wartownicze ochraniające Kasztelanię Zaborską w Leśnie. Architektura takiej świątyni była bardzo prosta. Zazwyczaj był to drewniany obelisk z bóstwem trzy- lub cztero-twarzowym ogrodzony również drewnianym płotem.
W znanych dokumentach nazwa „Ziemia Zaborska” po raz pierwszy pojawia się w dokumencie wystawionym przez księcia Polski i Pomorza Władysława z dnia 24 czerwca 1299 w Gnieźnie. W dokumencie tym Władysław nadaje Mikołajowi Jankovicz z Kalisza (Wielkopolska) palatynowi Kaliskiemu, prawo prowadzenia sądów w kasztelanii Raciąż i kasztelanii w Szczytnie oraz palatynat "in terra Zaborensi" (terra Sabor, terra Zaborensis) czyli na Ziemi Zaborskiej – ziemia za borem, za lasem. Natomiast nazwa „Kaszuby” w znanych dokumentach została użyta po raz pierwszy w 1267 roku, w bulli papieża Grzegorza IX mówiącej o posiadłościach nadanych zakonowi rycerskiemu joannitów przez Bogusława I (Szczecin 1156-1187) księcia Kaszub („dux Cassubie”).
Późniejsza chrystianizacja tych obszarów i budowa kościoła w Leśnie mogła doprowadzić do konfliktu nowej wiary z tutejszą ludnością przyzwyczajoną do pogańskich praktyk, miejsc i tradycji, z których niektóre przetrwały do dziś. Osoby duchowne chcąc zniechęcić do owych praktyk często nadawały takim miejscom niechlubne miano, stąd nazwa „Diabla Góra”.
Teren ten jest jakby wyspą. Rzeka Młosina na południu, z północy Zbrzyca łącząca się z Młosiną XVII-wiecznym przekopem od zachodniej strony góry. Pierwotnie Zbrzyca omijała górę wschodnią stroną i tam łączyła się z Młosiną. W starym korycie rzeki znajduje się szeroki rów melioracyjny który odsącza wodę z łąk, dla których pozyskania owy przekop zapewne zrobiono. Przydał się też dla budowy tartaku, który znajdował się na Zbrzycy tuż obok dzisiejszego Zamku Zaborskiego, w miejscu ruin wybudowanego akweduktu dla nawadniania łąk od północnej strony góry. Te nawadniane łąki nazywano wtedy Ryzlunczi (Ryzlunki). W tylnej części systemu nawadniania znajduje się zbiornik wyrównawczy, który obecnie jest częścią ogrodu rododendronowego.
Cały ten teren pierwotnie należał do szlacheckiej rodziny Kossak-Główczewskich, po których we wsi Kaszuba pozostał wybudowany w 1912 roku pałac.
Wieś Kaszuba początek swój wiąże z młynem. „Nowy Młyn leśnieński” wymieniony jest w Lustracji Dóbr Królewskich z 1570. Jest to z dużym prawdopodobieństwem młyn w Kaszubie. Nazwa „nowy” może wskazywać, że istniał stary. W Lustracji z 1664 roku o Kaszubie czytamy: „Ten młyn o dwóch kołach trzyma Walenty Kaszubski za przywilejem konfirmowanym (utwierdzonym, umocnionym) przez króla Jego Mości śp. Władysława IV w 1636 roku. Daje z tego młyna żyta korcy 60 co czyni 84 florenów. Wieprzów karmi dwóch. Czynszu od gruntu płaci florenów 8 i 10 groszy”. Później kupiła ten młyn rodzina Kossak-Główczewski. Nazwa Młyńskiego Pustkowia może pochodzić od młynarskiego rodu Kaszuba. Potwierdza się to w najstarszej księdze metrykalnej z lat 1643 – 1649, gdzie we wsi Kaszuba zamieszkują ludzie tylko o nazwisku Kaszuba.
Około 1918 roku obecny teren przy Zamku Zaborskim Jan
Kossak-Głowczewski sprzedał Franzowi Szreder. Ten umierając nagle, zostawił tę ziemię Mariannie Szreder która wyszła za Marcina Piekarskiego z Chełmów. Doszło do rozparcelowania. To oni wybudowali w miejscu Zamku Zaborskiego pierwszy budynek. Było to w 1945 roku gdy okoliczne gospodarstwa były zdewastowane po wojnie i w ten sposób zapewniono sobie w prymitywnym drewnianym czworaku miejsce zamieszkania. W 1967 roku syn Marianny i Marcina, Jan Piekarski rozpoczął budowę nowego budynku, którego integralną część stanowi dzisiejszy Zamek Zaborski. Jan zmarł tragicznie i jego siostra Apolonia, z męża Franka, Bronka odziedziczyła ojcowiznę przepisując ją później na syna Michała, od którego budynek z 7,2 hektarami zakupił w 2005 roku Stanisław Frymark. To właśnie jego marzeniem było wybudowanie budynku na podobieństwo zamku. Już w 1996 roku w swoich pamiętnikach wymienia nazwę Zamek Zaborski w powiązaniu z ideą jego pierwszej lokalizacji na zachodnim brzegu jeziora Leśno Górne. Drugą ideą lokalizacji było ojcowskie gospodarstwo przy południowych krańcach jeziora Leśno Dolne, gdzie od 2000 roku prowadził Gościniec Agroturystyczny „Zaborski”.
Pierwsze prace adaptacyjne pod Zamkiem Zaborskim wykonano w 2007 roku.
W 2008 roku powstała Baszta Północna jeszcze bez dekoracji ceglanej. W baszcie tej znajduje sie ciąg schodów pomiędzy kondygnacjami. Tego samego roku wszystkie mury uzyskały nowe termoizolacyjne właściwości o największych standardach jakościowych i ekologicznych, jak również budynek uzyskał nową więźbę dachową. Rok 2009 to wykonanie ozdobnej, ceglanej elewacji zachodniej ze stylizowanym krzyżem. Fragmentarycznie wykonano też z cegieł wszystkie inne elewacje oraz ukończono wnętrze północno-zachodniego kaszubskiego pokoju. Na rok 2010 przewidziano realizację wnętrz południowo-zachodniej „Pańskiej Izby” oraz kuchni. Do budynku wprowadzają ozdobne drzwi z przełomu XIX i XX ww. pochodzące z jednej w wystanych kamienic w Brusach.
Zamek Zaborski w swojej „obronnej” funkcji ma za zadanie ochronę kaszubskiej kultury i tradycji, skupiając w swoich wnętrzach artystów i ich dzieła. Jest też miejscem, gdzie się po prostu mieszka będąc tu swojakiem czy też gościem gościńca na wypoczynku lub "detektywem" szukającym śladów swoich kaszubskich przodków.

wypożyczalnia rowerów - na miejscu
wypożyczalnia sprzętu wodnego - 10 km
jazda konna - 10 km
kąpielisko - 500m
najbliższa restauracja - 10 km
dworzec kolejowy - 50km
dworzec autobusowy - 500m
sklep spożywczy - 2 km
Region geograficzny - Kaszuby - Ziemia Zaborska
Miasta i miejscowości w pobliżu - Leśno, Brusy, Chojnice
Atrakcyjne jeziora w pobliżu obiektu (do 3km) - Leśnieńskie (2), Warszyn

SERDECZNIE ZAPRASZAMY